সাৰাংশ: ড° মৃণাল কলিতাৰ দ্বাৰা ৰচিত “যুঁজ” গল্পটোত সিদ্ধাৰ্থ নামৰ এজন কিশোৰৰ মানসিক সংঘাত আৰু তাৰ বন্ধু নিৰ্মলৰ সহায়ৰ এক গভীৰ কাহিনী বৰ্ণনা কৰা হৈছে। মাক-দেউতাকৰ বিচ্ছেদ আৰু ঘৰুৱা অশান্তিৰ ফলত সিদ্ধাৰ্থই নিঃসংগতা আৰু হতাশাত ভুগি ড্ৰাগছৰ দৰে বেয়া অভ্যাসত লিপ্ত হয়।
স্কুলত সহপাঠীৰ টকা চুৰি কৰা ঘটনাত সি ধৰা পৰে আৰু তাৰ শ্ৰেণী শিক্ষক মহেন্দ্ৰ মাষ্টৰৰ ৰোষত পৰে। এনে সময়তে তাৰ অন্তৰংগ বন্ধু নিৰ্মলে তাক সেই অন্ধকাৰৰ পৰা উলিয়াই আনিবলৈ চেষ্টা কৰে। নিৰ্মল নিজেও এক জটিল ৰোগত আক্ৰান্ত, তথাপিও সি সিদ্ধাৰ্থক মানসিকভাৱে সহায় কৰে আৰু সঠিক পথ দেখুৱাবলৈ চেষ্টা কৰে। গল্পটোৱে দেখুৱাইছে যে জীৱনটো এক যুদ্ধৰ দৰে, য’ত প্ৰತಿಯেজনে নিজৰ নিজৰ যুদ্ধবোৰ যুঁজিব লাগে। বন্ধুত্ব, সহানুভূতি আৰু সঠিক পথপ্ৰদৰ্শনে কেনেকৈ এজন ব্যক্তিক ভুল পথৰ পৰা ঘূৰাই আনিব পাৰে, তাৰেই এক সুন্দৰ উদাহৰণ এই গল্পটো।
Summary: The story “Juz” (The Fight), written by Dr. Mrinal Kalita, portrays the mental conflict of a teenager named Siddhartha and the supportive role of his friend, Nirmal. Due to his parents’ separation and family turmoil, Siddhartha suffers from loneliness and depression, which leads him to fall into bad habits like drug addiction.
He gets caught stealing money from a classmate at school and faces the wrath of his class teacher, Mahendra Master. At this juncture, his close friend Nirmal tries to pull him out of that darkness. Nirmal himself is battling a serious illness, yet he provides emotional support to Siddhartha and tries to guide him onto the right path. The story illustrates that life is like a battle, and we all must fight our own individual fights. It is a beautiful example of how friendship, empathy, and proper guidance can bring a person back from the wrong path.
ভাব-বিষয়ক
১। অতি চমুকৈ উত্তৰ লিখা:
(ক) কাৰ বেগৰ পৰা টকা চুৰ হৈছিল?
উত্তৰ: প্ৰশান্তৰ বেগৰ পৰা টকা চুৰ হৈছিল।
(খ) সিদ্ধাৰ্থহঁতৰ শ্ৰেণী শিক্ষকগৰাকীৰ নাম কি?
উত্তৰ: সিদ্ধাৰ্থহঁতৰ শ্ৰেণী শিক্ষকগৰাকীৰ নাম হ’ল মহেন্দ্ৰ মাষ্টৰ।
(গ) নিৰ্মলে কাক বিচাৰি দোকানখনলৈ গৈছিল?
উত্তৰ: নিৰ্মলে সিদ্ধাৰ্থক বিচাৰি পাণদোকানখনলৈ গৈছিল।
(ঘ) সিদ্ধাৰ্থই পেঞ্চিলবক্সত কি সাঁচি থৈছিলে?
উত্তৰ: এসময়ত সিদ্ধাৰ্থই পেঞ্চিলবক্সত দেউতাকে দিয়া চকলেটৰ কাগজবোৰ সাঁচি ৰাখিছিল, কিন্তু নিচাসক্ত হোৱাৰ পিছত তাত চিগাৰেট আৰু নিচাজাতীয় টেবলেট আদি ৰাখিছিল।
(ঙ) নিৰ্মলে কিয় বহুদিনৰ বাবে বাহিৰলৈ যাবলগীয়া হৈছিল?
উত্তৰ: নিৰ্মলৰ দেহত এটা জটিল ৰোগ ধৰা পৰিছিল, যাৰ চিকিৎসাৰ বাবে তেওঁ বহুদিনৰ বাবে বাহিৰলৈ যাবলগীয়া হৈছিল।
২। তলৰ প্ৰশ্নবোৰৰ উত্তৰ দিয়া:
(ক) সিদ্ধাৰ্থই কিয় প্ৰশান্তৰ বেগৰ পৰা পইচা চুৰ কৰিছিল?
উত্তৰ: সিদ্ধাৰ্থ ড্ৰাগছৰ নিচাত আসক্ত হৈ পৰিছিল। নিচাৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় পইচা যোগাৰ কৰিবলৈয়েই সি প্ৰশান্তৰ বেগৰ পৰা পইচা চুৰ কৰিছিল।
(খ) কি কি কাৰণত সিদ্ধাৰ্থ নিচাসক্ত হৈ পৰিছিল?
উত্তৰ: সিদ্ধাৰ্থ নিচাসক্ত হোৱাৰ মূল কাৰণবোৰ হ’ল –
- মাক-দেউতাকৰ মাজৰ অবিৰত কাজিয়া আৰু শেষত তেওঁলোকৰ বিচ্ছেদ।
- পৰিয়ালৰ পৰা মৰম আৰু মনোযোগৰ অভাৱত সৃষ্টি হোৱা নিঃসংগতা আৰু হতাশা।
- পাণদোকানীজনৰ দৰে বেয়া সংগৰ প্ৰৰোচনাত পৰি দুখ পাহৰিবলৈ নিচাৰ আশ্ৰয় লোৱা।
(গ) নিৰ্মলে সিদ্ধাৰ্থক বিচাৰি কিয় পাণদোকানখনলৈ গৈছিল?
উত্তৰ: স্কুলত টকা চুৰিৰ ঘটনাৰ পিছত সিদ্ধাৰ্থ প্ৰায় এসপ্তাহ ধৰি স্কুললৈ যোৱা নাছিল। নিৰ্মলে জানিছিল যে সিদ্ধাৰ্থ প্ৰায়ে সেই পাণদোকানখনলৈ যায়। সেয়েহে, এজন প্ৰকৃত বন্ধু হিচাপে তাৰ খবৰ ল’বলৈ আৰু তাক সহায় কৰিবলৈ নিৰ্মল তালৈ গৈছিল।
(ঘ) সিদ্ধাৰ্থই প্ৰথমতে কিয় নিৰ্মলৰ মুখামুখি হ’ব খোজা নাছিল?
উত্তৰ: চুৰি কাৰ্যত ধৰা পৰাৰ পিছত সিদ্ধাৰ্থই এক অপৰাধবোধত ভুগিছিল। আনহাতে, নিৰ্মলৰ আন্তৰিকতাপূৰ্ণ প্ৰশ্নৰ সন্মুখত নিজকে দোষী অনুভৱ কৰাৰ বাবে সি তাৰ মুখামুখি হ’ব পৰা নাছিল। নিৰ্মলৰ মৰম আৰু বন্ধুত্বৰ আগত তাৰ বেপৰোৱা স্বভাৱ দুৰ্বল হৈ পৰিছিল, সেয়েহে সি প্ৰথমতে নিৰ্মলক এৰাই চলিব বিচাৰিছিল।
(ঙ) নিৰ্মলৰ জটিল ৰোগৰ কথা জানি সিদ্ধাৰ্থই কি কৈছিল?
উত্তৰ: নিৰ্মলৰ জটিল ৰোগৰ কথা শুনি সিদ্ধাৰ্থ নিৰ্বাক, নিষ্পন্দ আৰু গভীৰভাৱে আঘাতপ্ৰাপ্ত হৈছিল। নিজৰ সমস্যাৰ কথা ভাবি থাকোঁতে বন্ধুৰ ইমান ডাঙৰ এটা অসুখৰ খবৰে তাক মানসিকভাৱে জোকাৰি গৈছিল।
৩। ‘তোৰ কি হৈছে, মোক ক’বই লাগিব সিদ্ধাৰ্থ’ – নিৰ্মলৰ এই কথাখিনিয়ে সিদ্ধাৰ্থক কেনেকৈ প্ৰভাৱিত কৰিছিল?
উত্তৰ: নিৰ্মলৰ এই মৰম আৰু অধিকাৰসনা কথাষাৰে সিদ্ধাৰ্থৰ মনত গভীৰ প্ৰভাৱ পেলাইছিল। শিক্ষকৰ কঠোৰ শাসন আৰু আনৰ সন্দেহৰ বিপৰীতে নিৰ্মলৰ এই আন্তৰিকতাই তাৰ অন্তৰাত্মা স্পৰ্শ কৰিছিল। এই কথাষাৰেই তাক নিজৰ ভুলবোৰ স্বীকাৰ কৰিবলৈ আৰু মনৰ মাজত পুহি ৰখা দুখ-যন্ত্ৰণাবোৰ খুলি ক’বলৈ সাহস আৰু এটা অৱলম্বন যোগাইছিল।
৪। সিদ্ধাৰ্থই কিয় নিঃসংগতাত ভুগিছিল বুজাই লিখা।
উত্তৰ: সিদ্ধাৰ্থৰ মাক-দেউতাকৰ মাজত সম্পৰ্ক ভাল নাছিল। তেওঁলোকৰ অবিৰত কাজিয়া আৰু অশান্তিৰ ফলত ঘৰখনৰ পৰিৱেশ বিষাক্ত হৈ পৰিছিল। দেউতাকে ঘৰ এৰি যোৱাৰ পিছত মাকৰ পৰাও সি প্ৰয়োজনীয় মৰম, যত্ন আৰু মনোযোগ পোৱা নাছিল। শৈশৱৰ এই তিক্ত অভিজ্ঞতাবোৰৰ বাবেই সি ঘৰখনৰ পৰা মানসিকভাৱে আঁতৰি আহিছিল আৰু তীব্ৰ নিঃসংগতাত ভুগিছিল।
৫। নিৰ্মলে কেনেদৰে সিদ্ধাৰ্থক ভুল বাটৰ পৰা আঁতৰাই আনিছিল বিৱৰি লিখা।
উত্তৰ: নিৰ্মলে এজন প্ৰকৃত বন্ধুৰ দৰে সিদ্ধাৰ্থক ভুল বাটৰ পৰা আঁতৰাই আনিছিল।
- প্ৰথমে, সি সিদ্ধাৰ্থক দোষাৰোপ কৰাৰ পৰিৱৰ্তে তাৰ সমস্যাবোৰ বুজিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল।
- সি তাক বিশ্বাসত লৈছিল আৰু তাৰ মনৰ সকলো দুখ-যন্ত্ৰণাৰ কথা ধৈৰ্যৰে শুনিছিল।
- নিৰ্মলে তাক জীৱনৰ প্ৰকৃত অৰ্থ বুজাইছিল আৰু কৈছিল যে জীৱনটো এক যুদ্ধ আৰু ইয়াক যুঁজিব লাগে, পলাই যাব নালাগে।
- প্ৰকৃতি, কিতাপ, সংগীত আদিৰ মাজত সুখ বিচাৰি ল’বলৈ উৎসাহিত কৰিছিল।
- নিজৰ জটিল ৰোগৰ কথা কৈয়ো সি সিদ্ধাৰ্থক বুজাইছিল যে সকলোৰে জীৱনত সমস্যা থাকে।
এনেদৰে বন্ধুত্ব, মৰম আৰু সহানুভুতিৰে নিৰ্মলে সিদ্ধাৰ্থক ভুল পথৰ পৰা আঁতৰাই আনিবলৈ সক্ষম হৈছিল।
৬। ‘তাৰ দৰে ল’ৰাৰ কথাৰ উত্তৰ দিব নোৱাৰি; অস্বস্তিকৰ মৌনতাৰ মাজত মাথোঁ ছট্ফটাবহে পাৰি’— কথাষাৰৰ অন্তর্নিহিত ভাব বিশ্লেষণ কৰা।
উত্তৰ: এই কথাষাৰ সিদ্ধাৰ্থৰ মানসিক অৱস্থাৰ বিষয়ে কোৱা হৈছে। যেতিয়া নিৰ্মলে তাক আন্তৰিকতাৰে তাৰ সমস্যাৰ বিষয়ে সুধিছিল, তেতিয়া সিদ্ধাৰ্থই তাৰ উত্তৰ দিব পৰা নাছিল। কাৰণ মহেন্দ্ৰ মাষ্টৰৰ দৰে কঠোৰ মানুহৰ আগত খং আৰু বেপৰোৱা মনোভাৱ দেখুওৱাটো সহজ, কিন্তু নিৰ্মলৰ দৰে এজন মৰমিয়াল বন্ধুৰ মৰম আৰু আন্তৰিকতাৰ আগত তাৰ সকলো অভিমান আৰু খং নোহোৱা হৈ গৈছিল। সেয়েহে সি কি ক’ব ভাবি নাপাই অস্বস্তিকৰ মৌনতাৰ মাজত ছটফটাইছিল।
৭। ‘হাঁহিব নোৱাৰি, খেলিব নোৱাৰি, শুব নোৱাৰি-ইমানেই তীব্ৰ সেই শূন্যতাৰ ভাৰ-দুখৰ দাহন’- কথাষাৰ কাৰ বিষয়ে আৰু কিয় কোৱা হৈছে বুজাই লিখা।
উত্তৰ: এই কথাষাৰ সিদ্ধাৰ্থৰ বিষয়ে কোৱা হৈছে। মাক-দেউতাকৰ বিচ্ছেদৰ পিছত তাৰ জীৱনলৈ অহা গভীৰ শূন্যতা আৰু নিঃসংগতাক বুজাবলৈ এইদৰে কোৱা হৈছে। শৈশৱৰ সকলো আনন্দ হেৰুৱাই সি এক অসহনীয় মানসিক যন্ত্ৰণাত ভুগিছিল। এই যন্ত্ৰণা ইমানেই তীব্ৰ আছিল যে তাৰ জীৱনৰ স্বাভাৱিক আনন্দবোৰ (হাঁহি, খেলা) নাইকিয়া হৈ গৈছিল আৰু তাৰ জীৱন স্থবিৰ হৈ পৰিছিল।
৮। সিদ্ধাৰ্থই কিহৰ তাড়নাত মাকৰ খাৰুযোৰ চুৰ কৰিছিল আৰু পাছত তাৰ কিয় অন্তর্দ্বন্দ্ব হৈছিল বুজাই লিখা।
উত্তৰ: ড্ৰাগছৰ নিচাত সিদ্ধাৰ্থ ইমানেই আসক্ত হৈ পৰিছিল যে নিচাৰ বাবে পইচা যোগাৰ কৰিবলৈ সি মাকৰ সোণৰ খাৰুযোৰ চুৰ কৰি পাণদোকানীজনক দিছিল।
পিছত যেতিয়া সি গম পালে যে সেই চুৰিৰ বাবে ঘৰৰ নিৰ্দোষী কাম কৰা ছোৱালীজনীক পুলিচে ধৰি নিছে, তেতিয়া তাৰ মনত অন্তর্দ্বন্দ্ব আৰম্ভ হ’ল। নিজৰ ভুল আৰু সেই নিৰ্দোষী ছোৱালীজনীৰ দুৰ্দশাৰ কথা ভাবি সি অনুশোচনাত দগ্ধ হৈছিল। তাৰ ভিতৰৰ ভাল মানুহটোৱে তাক এই কামৰ বাবে বাৰে বাৰে দংশিবলৈ ধৰিছিল।
৯। ‘আচলতে মন গ’লেই সুখী হ’ব পাৰি জান।’-নিৰ্মলে কি প্রসংগত সিদ্ধাৰ্থক এনেদৰে কৈছিল বুজাই লিখা।
উত্তৰ: যেতিয়া সিদ্ধাৰ্থই জীৱনৰ প্ৰতি হতাশ হৈ কৈছিল যে জীৱনে তাক প্ৰবঞ্চনা কৰিলে, তেতিয়া নিৰ্মলে তাক জীৱনৰ প্ৰতি ইতিবাচক দৃষ্টিভংগী দিবলৈ এই কথা কৈছিল। নিৰ্মলৰ মতে, সুখ বাহিৰৰ বস্তুৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ নকৰে, ই মনৰ এটা অৱস্থা। প্ৰকৃতি, কিতাপ, সংগীত আদিৰ মাজত আমি সুখ বিচাৰি ল’ব পাৰোঁ। জীৱনক ভাল পালে জীৱনে কেতিয়াও প্ৰবঞ্চনা নকৰে বুলি বুজাবলৈ নিৰ্মলে এই কথা কৈছিল।
১০। ব্যাখ্যা কৰা:
(ক) নোপোৱা মৰম পোৱাৰ আশাই যেন তাক দুৰ্বল আৰু অভিমানী কৰে।
উত্তৰ: উক্ত কথাষাৰ ড° মৃণাল কলিতাৰ ‘যুঁজ’ নামৰ গল্পটিৰ পৰা তুলি অনা হৈছে। সিদ্ধাৰ্থৰ মানসিক অৱস্থাৰ বিষয়ে এই কথা কোৱা হৈছে।
মাক-দেউতাকৰ বিচ্ছেদৰ ফলত সিদ্ধাৰ্থই পৰিয়ালৰ পৰা পাবলগীয়া মৰম আৰু যত্ন পোৱা নাছিল। এই মৰমৰ অভাৱে তাৰ মনত এক গভীৰ শূন্যতাৰ সৃষ্টি কৰিছিল। সেয়েহে, সি সদায় আনৰ পৰা মৰম বিচাৰিছিল। এই মৰম পাবৰ কাৰণেই তাৰ মনটো বৰ দুৰ্বল আৰু অভিমানী হৈ পৰিছিল। সামান্য অৱহেলাই তাক বিদ্রোহী কৰি তুলিছিল, কাৰণ তাৰ মনটোৱে মৰমৰ অভাৱত আঘাত পাইছিল।
(খ) মানুহে দেখা ঘৃণনীয় সত্যৰ আঁৰতো হয়তো কেতিয়াবা লুকাই থাকে আন কিছুমান কৰুণ সত্য।
উত্তৰ: উক্ত কথাষাৰ ড° মৃণাল কলিতাৰ ‘যুঁজ’ নামৰ গল্পটিৰ পৰা তুলি অনা হৈছে। নিৰ্মলে সিদ্ধাৰ্থৰ বিষয়ে চিন্তা কৰোঁতে এই কথা ভাবিছিল।
সিদ্ধাৰ্থৰ চুৰি কাৰ্য আৰু নিচাসক্তিৰ দৰে ঘৃণনীয় কামবোৰ সকলোৱে দেখিছিল আৰু তাক বেয়া বুলি ভাবিছিল। কিন্তু এই ঘৃণনীয় সত্যৰ আঁৰত আন এক কৰুণ সত্য লুকাই আছিল, সেয়া হ’ল তাৰ ভগ্ন পৰিয়াল, নিঃসংগতা আৰু মানসিক যন্ত্ৰণা। মানুহে সাধাৰণতে বাহিৰৰ আচৰণ দেখি বিচাৰ কৰে, কিন্তু তাৰ আঁৰৰ কাৰণবোৰ বিচাৰ নকৰে। নিৰ্মলে এই কথা উপলব্ধি কৰি সিদ্ধাৰ্থৰ বাহ্যিক আচৰণৰ আঁৰৰ কৰুণ সত্যটো বিচাৰি উলিয়াবলৈ চেষ্টা কৰিছিল।
(গ) পাবলগীয়া মৰমবোৰ হেৰুৱাই এখন ভাগি যোৱা সংসাৰৰ সি হৈ পৰিছিল এটা বিদ্রোহী অথচ কৰুণ চৰিত্ৰ।
উত্তৰ: উক্ত কথাষাৰ ড° মৃণাল কলিতাৰ ‘যুঁজ’ নামৰ গল্পটিৰ পৰা তুলি অনা হৈছে। গল্পটোৰ কেন্দ্ৰীয় চৰিত্ৰ সিদ্ধাৰ্থৰ বিষয়ে এই কথা কোৱা হৈছে।
প্ৰতিটো শিশুৱে এটা সুস্থ পৰিয়ালত মৰম আৰু যত্নৰ মাজত ডাঙৰ-দীঘল হোৱাৰ অধিকাৰ থাকে। কিন্তু সিদ্ধাৰ্থই মাক-দেউতাকৰ সংঘাতৰ বাবে সেই মৰমৰ পৰা বঞ্চিত হৈছিল। এই অভাৱে তাক সমাজ আৰু পৰিয়ালৰ প্ৰতি বিদ্রোহী কৰি তুলিছিল। তাৰ বেয়া আচৰণবোৰ আচলতে তাৰ মনৰ দুখ আৰু হতাশাৰেই প্ৰতিফলন আছিল। সেয়েহে, সি এজন বিদ্রোহী হোৱাৰ লগতে এক কৰুণ চৰিত্ৰও আছিল, যাৰ দুখ কোনেও বুজিবলৈ চেষ্টা কৰা নাছিল।
(ঘ) সকলো মানুহৰেই জীৱনবোৰ একো একোখন যুঁজ।
উত্তৰ: উক্ত কথাষাৰ ড° মৃণাল কলিতাৰ ‘যুঁজ’ নামৰ গল্পটিৰ পৰা তুলি অনা হৈছে। এই কথাষাৰ গল্পটোৰ মূল ভাব।
গল্পটোত দেখুওৱা হৈছে যে প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ জীৱনতেই একোটা সংগ্ৰাম থাকে। সিদ্ধাৰ্থই নিজৰ নিঃসংগতা, হতাশা আৰু নিচাৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিছে। আনহাতে, নিৰ্মলে নিজৰ জটিল ৰোগৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিছে। ঠিক তেনেদৰে, পৃথিৱীৰ প্ৰতিজন মানুহেই নিজৰ নিজৰ সমস্যা, দুখ আৰু প্ৰত্যাহ্বানৰ বিৰুদ্ধে অহৰহ যুঁজি থাকে। জীৱনটোৱেই এক যুদ্ধক্ষেত্ৰ, য’ত প্ৰতিদিনে আমি এক নতুন যুদ্ধৰ সন্মুখীন হওঁ। এই যুঁজখন যুঁজি যোৱাৰ নামেই জীৱন।
১১। ‘যুঁজ’ গল্পটোৰ শিৰোনামৰ তাৎপৰ্য বুজাই লিখা।
উত্তৰ: ‘যুঁজ’ গল্পটোৰ শিৰোনাম অতি তাৎপৰ্যপূৰ্ণ আৰু ব্যঞ্জনাময়। গল্পটোত কেইবাটাও ‘যুঁজ’ বা সংগ্ৰামৰ কথা কোৱা হৈছে।
প্ৰথমতে, ই হ’ল সিদ্ধাৰ্থৰ নিজৰ মনৰ লগত যুঁজ। নিঃসংগতা, হতাশা আৰু পৰিয়ালৰ পৰা পোৱা আঘাতে তাক নিচাৰ অন্ধকাৰ জগতলৈ ঠেলি দিছিল। সেই অন্ধকাৰৰ পৰা ওলাই আহিবলৈ কৰা তাৰ মানসিক সংগ্ৰামখনেই এক ডাঙৰ যুঁজ।
দ্বিতীয়তে, ই হ’ল নিৰ্মলৰ যুঁজ। নিৰ্মলে নিজৰ জটিল ৰোগৰ বিৰুদ্ধে যুঁজি থকাৰ লগতে নিজৰ বন্ধুক উদ্ধাৰ কৰিবলৈও এখন যুঁজত অৱতীৰ্ণ হৈছে।
শেষত, গল্পটোৱে এই বাৰ্তা দিয়ে যে প্ৰতিজন মানুহৰ জীৱনেই একো একোখন যুঁজ, য’ত আমি সকলোৱে নিজৰ নিজৰ যুদ্ধবোৰ যুঁজিব লাগে।
এই সকলো দিশ সামৰি লোৱাৰ বাবে গল্পটোৰ ‘যুঁজ’ শিৰোনামটো অতি सार्थक আৰু উপযুক্ত হৈছে।
ভাষা-বিষয়ক
১২। ব্যাসবাক্যসহ সমাসৰ নাম লিখা:
- মৃত্যুশীতল: মৃত্যুৰ দৰে শীতল – উপমান কৰ্মধাৰয় সমাস।
- অসহনীয়: সহন কৰিব নোৱাৰি যি – নঞ তৎপুৰুষ সমাস।
- অতল: তল নাই যাৰ – নঞ বহুব্